Wat
was ik blij dat ik in mijn nieuwe, doch kleine, keuken toch een vaatwasser kon
laten plaatsen. Hij is weliswaar smaller dan de gemiddelde vaatwasser, maar het
is er eentje…!
Prachtig
ingebouwd tussen de andere kastjes met hetzelfde hoogglans frontje en strakke
rvs handvat lijkt alles bij elkaar een modelkeuken, hij kan zo in het maandblad
voor minikeukens…
Leuk,
zo’n ingebouwd apparaat, zolang alles goed gaat. Maar laatst, toen ik de
laatste plastic beschermlaagjes van de deurtjes haalde, hoorde ik héél zachtjes
iets druppen.
Ik
twijfelde nog even of het misschien de regenpijp was, maar nee, het gedruppel
kwam echt achter de plint en onder de vaatwasser vandaan.
Mijn
eerste gedachte was: !@#$%^^*”, daarna ging ik direct over tot actie en drukte
op de stopknop. Toen ik de plint verwijderde, zag ik dat het lekken al langer
aan de gang moest zijn, want het geprepareerde hout eronder was al een tikje
zompig, op het modderige af.
Direct
de monteurs gebeld en binnen een week kwamen ze langs gelukkig.
Ze
zijn bezig nu, dus de uiteindelijke afloop kan ik je nog niet meedelen, maar
net als in alle sprookjes en Amerikaanse kerstfilms vertrouw ik maar op een goede
afloop.
Waar
ze allemaal mee sjouwen en sjorren weet ik niet precies. Ik zie gereedschap
voorbij komen wat ik nog nooit eerder heb gezien, laat staan dat ik weet hoe
het heet!
De
mannen zijn bezig met het uittesten van de waterafvoer, het controleren van de
aansluitingen van de verschillende buizen, het losmaken van teflon randjes en
speciaal tape voor waterleidingen. Leuk om te zien is, dat ze allebei verstand
van zaken hebben, maar ook hun eigen mening hebben over wat de beste manier is
om het hele spul weer lekvrij en netjes te krijgen.
Wanneer
monteur 1 de vaatwasser voor de 4e keer aansluit om te kijken waar
het nú weer lekt, merkt monteur 2 doodleuk op dat het misschien nu wel lekvrij
is, maar dat de gootsteen borrelt, omdat ‘ie “lucht trekt via de buis, het
zwaanshalsje en het sifonnetje”. En jawel… de vaatwasser gaat voor de 5e
keer uit en het volgende overleg begint.
Na
ze een kopje koffie te hebben aangeboden, ben ik maar achter mijn PC gekropen
om alles vast te leggen voor het nageslacht. Ik heb geen flauw idee wat ze doen
en ben zeker niet in staat om ze te helpen. Om mezelf een houding te geven zit
ik nu te schrijven, ik voel me wat minder nutteloos wanneer ik niet op hun
vingers sta te kijken en doe of ik ook serieus aan het werk ben.
Mocht
het nu toch niet meteen lukken met repareren en moet ik tot na de feestdagen
wachten, dan zoek ik tot die tijd (en eventueel ook voor daarna) een leuke
vaatwasser! Het liefst wat langer dan ik, tikje stoer, maar ook actief, lief,
grappig, enthousiast en met een luisterend oor. Word jij mijn nieuwe
vaatwasser? Ik kan héél goed afdrogen, zeker wanneer jij mijn vaat wast.
Ik
wens je vanaf hier droge kerstdagen en een blinkend schoon nieuwjaar.
