Dát kwam flink binnen… en gaat er nooit meer uit!

Inmiddels meer dan 30 (!) jaar geleden begon ik met wat ik nog steeds het liefst doe: zingen.
Thuis, op school, in de kerk, in een jongerenkoor. God loven door zang en muziek en dan het liefst meerstemmig en met een band, wow!

Toen ik 21 was, deed ik auditie voor een koor dat zeer regelmatig optrad door het hele land, om het weekend ergens anders. Tot mijn verbazing en geluk werd ik aangenomen. Vanaf toen was het elk jaar meerdere weekends zeer intensief oefenen (zaterdagmorgen tot zondagavond), om daarna het land in te gaan om God te prijzen en Zijn liefde door te geven. Ongeveer 20 nummers meerstemmig en uit het hoofd zingen blijkt een opdracht die ook de rest van het jaar oefening nodig heeft. Vaak gaven we op zaterdagavond een avondvullend concert en op zondagmorgen begeleidden we dan de kerkdienst, een samenzang of praise. Slapen in gastgezinnen of met je luchtbed in een zaaltje naast de kerk gaf alles nog meer het gevoel van eenheid. Ook de tours door Duitsland en België waren echt súperbijzonder. Muziek blijkt taaldoorbrekend, evenals Gods liefde, die we door het zingen en musiceren door mochten geven.

Emotionele lijm

Dit weg, dat weg, alles weg…

Je kast, kelder, schuur of zolder staat vast vol met meer of minder spullen die eigenlijk weg zouden moeten. Maar waarom staat dat alles er nog steeds en ga je niet compleet los met opruimen? Het is vast niet de tegenzin om te starten met de daadwerkelijke actie. Het heeft in mijn geval te maken met wat iemand laatst “emotionele lijm” noemde.

Als je weleens bij een ander hebt opgeruimd, zul je waarschijnlijk ontdekt hebben dat dat veel gemakkelijker gaat dan bij jezelf. Zonder moeite kun je dan selecteren wat er weg kan en wat waardevol is om te bewaren, terwijl je dat thuis veel moeilijker vindt.
Het verschil zit ‘em volgens mij hier in: spullen van een ander zijn gewoon spullen. Maar m’n eigen spullen hebben een verhaal. Al die studieboeken herinneren aan de tijd dat de toekomst nog compleet voor me lag. De tekeningen, rapporten, schoolschriftjes, kaarten, foto’s, geboortekaartjes, trouwkaarten en knutsels laten zien hoe mijn verleden en dat van mijn naaste familie en vrienden tot op de dag van vandaag is verlopen. Boeken, muziek, dvd’s, meubels, kleding, servies, fotoalbums, administratie en allerlei papierwerk vullen mijn huis, mijn hoofd en mijn hart. Die etagère van oma, het doosje met theelepeltjes, de blikkenverzameling van mijn oudoom en het gourmetstel herinneren aan vroegere bezoekjes, al zal ik me wel tweemaal bedenken voor ik weer ga gourmetten!