“Morgenavond
gaan we rond acht uur weg, toch? Fijn dat ik met je mee mag!”
Okee,
ik heb dus nog ruim een dag om alles voor een lang weekend in te pakken. Eerst
maar eens een lijstje maken van alles wat ik nog moet doen en wat ik mee moet
nemen.
Met
een kop koffie op de bank een lijstje maken met de afstandsbediening in de
buurt is een dódelijke combinatie, want tussen de lijstjes door een rondje
zappen zorgt er voor dat ik op België 1 in een uitzending van Baantjer terecht kom
die ik nog niet eerder heb gezien. (En tja, als die-hard fan en zonder reclame tussendoor kun je
dan natuurlijk niet even verder met waar je mee bezig was)
Inmiddels
is het 22.15 uur en ik kom er tot mijn grote spijt achter dat er nog een natte
was in de machine zit. Als ik morgen weg ga, moet die was toch op zijn minst
wel hangen! Na het ophangen van de was ga ik douchen, want ik ben nu toch in de
badkamer. Na dit alles maak ik mijn bed op en ga er meteen maar in liggen…
Welterusten!
Vandaag
heb ik vrij, maar kom er achter dat het al 9.45 uur is wanneer ik mijn bed uit
rol. Ik moet nog een heleboel regelen, dus dan toch maar aan de slag. Na het
checken van mijn telefoon zie ik een sms van de vriend die me zou komen
ophalen. Hij moet naar Amsterdam en gaat daarna meteen door. Zijn broer komt me
nu ophalen, maar al om 14.00 uur, “Da’s toch geen probleem?”
Eeuh,
nee hoor…
Het
gaat er nú dus wel om spannen, want die koffer moet nog ingepakt, de afwas gaat
niet vanzelf schoon de kast in, al mijn afval moet naar de container verderop
in de straat en ik moet bínnen een half uur naar de apotheek heen en weer.....!
Al
mijn lijstjes ten spijt gooi ik nu zomaar wat kleding, toiletspullen, een boek,
wat schoenen en mijn medicijnen in mijn rijdende koffertje (formaat handtas)
Zoals
je wel begrijpt, is dit NIET vandaag geschreven, maar al afgelopen
vrijdagmiddag. Als alles goed gegaan is, ben ik al lang weer thuis
wanneer jij dit leest.
Okee,
het is me gelukt! Klaar, nèt voor ik word opgehaald.
Fijne
dagen allemaal!
