vrijdag 4 januari 2013

Opgeruimd staat netjes!



Wat ik vandaag ineens heb weet ik niet, maar na een drukke en vermoeiende werkweek heb ik plotseling een stoot energie waar je “u” tegen zegt!

Ik race door mijn huis, pak dozen uit, ruim spullen op, zet kasten in elkaar, verf een stoel, maak het toilet schoon, sjouw spullen naar de schuur, gooi héél veel weg en maak onderweg naar de container om al die dozen en vuilniszakken te dumpen zelfs een praatje met de buurvrouw.

Nu ik mezelf even de rust gun om een espresso te maken en deze zowaar zíttend op te drinken vraag ik mij af: waar komt die energyboost vandaan?!

Ik ben inmiddels bijna 1 ½ jaar gescheiden - dat was inderdaad wel “opgeruimd staat netjes”- maar daar kan deze adrenalinestoot niet van zijn. Ook ben ik niet verliefd en nesteldrang is het ook al niet, want het schijnt dat je een vent nodig hebt om zwanger te worden en dat eerdergenoemde nesteldrang hier een gevolg van kan zijn.


Vorige week sneeuwde het nog, dus ook de lentekriebels zitten goed verstopt, laat staan dat de grote voorjaarsschoonmaak zich al aandient. Nu houd ik wel van netjes en opgeruimd, maar ik heb geen smetvrees of dwangneuroses voor wat betreft een schoon, fris en overzichtelijk huis.

HELP, IK WEET HET GEWOONWEG NIET!!!

Ik doe er natuurlijk wel mijn voordeel mee, want wie weet is het morgen weer over.

Zo meteen maar even mijn mooie servies op internet te koop zetten, (het was duur en van mooie kwaliteit, maar in de afgelopen 8 jaar is mijn smaak veranderd en wie weet vang ik er zo nog iets voor…) dat is ook zo’n klusje dat steeds opschuift omdat het niet direct noodzakelijk is.

Wat ik merk is, dat ik van veel doen nóg meer energie krijg en maar door wil gaan. Ik wacht op het moment dat mijn piek ophoudt en een diep dal wordt, maar ik verwacht dat dat misschien wel eens mee zou kunnen vallen.

Sinds de verhuizing staan mijn hometrainer en mijn stepper nog in de schuur. Misschien moet ik die dan maar eens uitpakken, in de leeggeruimde kamer zetten en weer gaan gebruiken. 

Naast mijn computer liggen, keurig in brievenbakjes, stapeltjes met betaalde, maar vooral ook nog ónbetaalde rekeningen. Nu ik toch achter mijn PC zit om mijn servies te koop te zetten en deze column te schrijven, kan ik net zo goed een kijkje nemen hoe het er voor staat op mijn bankrekening en na bekomen te zijn van de eerste schrik de rekeningen te voldoen. Mooi, dat papierwerk kan nu ook in het bakje “betaalde rekeningen”.

Het kost tijd, energie en geld, maar wat lucht het op: “OPGERUIMD STAAT NETJES!”