Agenda;
check.
Portemonnee;
check.
GSM;
check.
Sleutels;
check.
To-do-list;
eeuh… hellup!!!
Zonder
lijstje ben ik momenteel nèrgens! Er moet deze weken zóveel gebeuren in zó
weinig tijd, dat ik alles maar opschrijf, om niets te vergeten. Afstrepen wat gedaan
is ziet er prettig uit, want dat geeft visueel het signaal af dat alles wel gaat
lukken. Dat wil zeggen, wanneer je dat lijstje daadwerkelijk in handen hebt en
erop kan schrijven en afstrepen.
Waar
is mijn liefste lijstje heen?
Okee,
rustig aan… Wat weet ik nog uit mijn hoofd?
De
26 rapporten moeten worden afgemaakt, de dossiers moeten afgerond worden, alle
toetsen ingevoerd in het leerlingvolgsysteem, de groepsplannen geëvalueerd en bij
de intern begeleider ingeleverd.
De
stagiaires die afscheid nemen moeten ook nog een leuk cadeautje en een boekje
met tekeningen van de kinderen krijgen. De materialen, tafels, stoelen en
kasten hebben de jaarlijkse sopbeurt hard nodig, de laatste ouderavond staat voor
de deur, groep 8 neemt afscheid met een musical en een feestje voor ouders en
collega’s en de hulpouders worden bedankt met een feestje. Ja hoor, daar gaan
al weer 4 vrije avonden!
Verder
zou het wel prettig zijn om m’n huis weer eens grondig te soppen, de ramen te
zemen en op te ruimen, maar daar heb ik al helemaal geen tijd voor. Dat komt
over 2 weken wel weer en dan dubbel grondig.
Na
mijn overvolle werkweek staat op zaterdag de jaarlijkse slot-barbecue met alle
jongeren waar ik het hele jaar actief leiding aan geef op de agenda. Overdag
daarvoor de boodschappen doen, ’s avonds alles klaarzetten en gezellig eten met
zo’n 60 mensen. Vervolgens opruimen en laat mijn bed in.
Op
zondag naar de kerk en ’s avonds met een stel vrienden meerstemmig voor de
zóveelste keer de liedjes oefenen die we tijdens de kerkdienst zullen zingen voor
twee andere vrienden die volgende week trouwen.
Maandagavond
een vergadering over de inhoud van de kampweek met alle jongeren begin augustus.
Misschien
was het je nog niet opgevallen, maar de afgelopen 2 weken haalde ik (a.k.a Miss
Fish) mede door alle drukte de columndeadline niet, al stond “column schrijven”
toch ook echt op mijn lijstje.
Nu
opschieten, want ik moet de deur uit. De laatste happen van mijn beschuitje etend
en het laatste scheutje koffie naar binnen gietend, loop ik via de eettafel
langs de stapel post. En jawel… daar ligt mijn liefste lijstje! Die heb ik daar
gisteren achtergelaten omdat ik begonnen was met het ordenen van de rekeningen,
bankafschriften, kaarten en kranten.
Het
lijstje verdwijnt linea recta in mijn tas, ik trek mijn jas en schoenen aan,
sluit de deur (ja, die met die nieuwe –hufterproof- deurkop!) en loop naar mijn
werk.
Het
is pas 8 uur, maar het voelt alsof ik er al een dag op heb zitten.
Dit
moet toch anders kunnen?
Mijn
to-do-list voor vandaag:
1)
laat alle
lijstjes liggen waar ze liggen
2)
adem in …
3)
adem uit…
