Warm
en gezellig, die dagen rond kerst en naar het nieuwe jaar toe. Met een goed
boek voor mijn nieuwe haard en kaarsjes aan door het hele huis, voel ik me
heerlijk thuis.
Daar
waar ik alle kerstkransjes, warme chocolademelk met slagroom en overige
kerstlekkernijen heb laten passeren en ik ook niet uit de band zal springen met
de oliebollen en appelflappen, lijkt het erop dat mijn vriendje cellulitis zich
daar niets van aan trekt. Sinaasappels zijn heerlijk, maar niet als bijnaam
voor de huid van je dijen en achterste.
Die
sinaasappelhuid zal de komende weken trouwens niet afnemen, wanneer ik steeds
binnen blijf zitten omdat het buiten toch wel erg fris is, of omdat ik weer een
uurtje nieuwjaarskaarten heb zitten schrijven. Vooruit dan maar, met de
feestdagen mag er wel een putje hier of daar door de vingers gezien worden. Ik
ben niet zo van de goede
voornemens, maar laten we het fenomeen “putjesverminderen” dan toch maar
vastleggen als doel voor het nieuwe jaar.
Tijdens
het verwoed schrijven en versturen van goede wensen voor 2012, merk ik hoe
waardevol ik een “echte” kaart toch vind, al worden die grappige, lieve of
mooie digitale varianten zeer zeker gewaardeerd.
Zoals
je kon lezen, ben ik dus nog van de handgeschreven kaart met een persoonlijke
wens. Nadeel hiervan is, dat je veel langer bezig bent met schrijven dan
wanneer je een en dezelfde digitale kaart aan iedereen uit je e-mail adresboek
verzendt met één druk op de knop.
Andere
nadelen kunnen zijn dat je in de bittere kou je stapel enveloppen moet dumpen
in een overvolle brievenbus met verkleinde openingen. Ook kan het voorkomen dat
je er halverwege alle noeste arbeid achter komt dat je minder postzegels dan
kaarten hebt, of dat je het nieuwe adres van je studievriendin en haar man
kwijt bent.
Omdat
ik met die enorm lange rijen bij de kassa’s van mijn favoriete supermarkt geen
zin had om achteraan te sluiten, bestaat mijn lunch uit het enige voedsel dat
direct binnen handbereik is tijdens het schrijven van de kaarten; crackers met
pindakaas.
Moraal
van dit verhaal?
Ik
wens jullie een prachtig 2012, met een minimum aan putjes, voldoende postzegels
en méér dan alleen pindakaas in huis.
Maak
er een mooi jaar van!
