Oefening baart kunst!
Een poosje geleden zag ik tijdens
een excursie met mijn klas een kunstschilder aan het werk. Met een vaardigheid
en snelheid om jaloers op te worden, zette hij met verschillende kleuren de
basis van een schilderij op het doek. Tegelijkertijd legde hij aan de kinderen
uit wat hij aan het doen was, met een kleurtje hier, een streepje daar…
Het zag er allemaal zo
gemakkelijk uit dat ik dacht: “dát wil ik ook!” De kinderen mochten daarna zelf
aan de slag en het enthousiasme had ook hen bereikt; ze gingen vol vuur aan de
slag. De schilder liep rond en hielp de kinderen met verschillende tips.
Terug in de klas vroegen de
kinderen aan mij waarom het schilderij van de schilder zo veel sneller klaar
was en toch mooier dan hun eigen werk. Het enige antwoord dat ik op dat moment
had, was dat de schilder het veel vaker doet en dus meer ervaring heeft.
Hetzelfde heb ik regelmatig
wanneer ik muziek hoor maken. Enkele goede bekenden van mij spelen piano of
gitaar. Dat lijkt zo gemakkelijk en vlot te gaan, zonder bladmuziek en extra
oefening. Zelf speel ik vrij aardig dwarsfluit, maar ik heb er wel mijn
bladmuziek voor nodig en ook oefening om het zo te houden! Soms zou ik graag
willen dat ik ook alles uit mijn hoofd kon spelen en met het grootste gemak
zelf een muziekstuk kon componeren…. Toen ik later navraag deed, bleek dat ook
zij thuis veel oefenen en lang niet alles zonder akkoorden kunnen spelen.
Verder is skiën een sport die ik
graag beoefen, maar een rode of zwarte piste doe ik liever rustig op mijn eigen
tempo dan met een noodgang en ook nog een schans erbij. Wereldkampioenen skiën
en snowboarden kunnen veel meer en dúrven veel meer, maar ook dit komt door een
volledige toewijding aan de sport, veel oefenen, veel vallen en opstaan en
doorzettingsvermogen. Terwijl ik met één weekje per jaar blij mag zijn dat ik
nog weet hoe het moet, lijkt het bij hen een van de eerste levensbehoeften te
zijn geworden.
In een tijdschrift van een paar maanden geleden las ik in een artikel dat 100%
natuurtalent bijna niet voorkomt! Om iets te bereiken moet de mens keihard
werken, veel afzien, zeer gedreven zijn en heel veel oefenen.
Wat ik zie en hoor van de kunstschilder, de pianist, de gitarist of de
topsporter is het resultaat van oefenen, oefenen en nog eens oefenen! Wat ik
niet zie en hoor, zijn alle mislukkingen en frustraties die er aan vooraf zijn
gegaan. Een prullenbak vol slechte schetsen, een hele middag valse noten en
uren van vallen en opstaan houden deze mensen voor zichzelf.
Wat ik graag zou willen, is een
boek schrijven, piano spelen en nog heel veel meer.
Schrijven doe ik via columns,
maar dat boek…?
Pianospelen kan ik met 1 vinger
en dan alleen de eerste noten van “für Elise” of “altijd is Kortjakje ziek”.
Wanneer ik dus iets niet graag
genoeg wil, ontbreekt het doorzettingsvermogen om er tijd voor te maken in mijn
drukke leven. Zo blijf ik hangen in wat ik wel kan en bewonder ik de mensen die
hun droom hebben gevolgd, met alle consequenties vandien.
Die bewondering heb ik ook voor sommige gelovigen. Een kennis reageerde in een
onmogelijke situatie op een manier waar ik nog iets van kan leren. Hij kon zo
reageren omdat hij al heel veel ervaring had in andere situaties.
Hij leeft compleet vanuit zijn
geloof en laat zich nauwelijks meer leiden door alle menselijke oerreacties. Ik
probeer dat ook, maar zodra mijn eigen ik het overneemt en ik dus het
vertrouwen op God even aan de kant zet, word ik onzeker en ontbreekt me de rust
om na te denken.
Niets komt ons dus zomaar aanwaaien. Terwijl ik misschien opkijk tegen mensen met
een speciaal talent, of tegen zo'n sterke, volwassen gelovige, besef ik ook wel
dat daar heel wat gebed aan vooraf is gegaan. Misschien ook wel heel wat tijd
aan bijbelstudie; heel wat menselijke reacties en heel veel
doorzettingsvermogen.
Ook mijn geloof moet blijkbaar letterlijk uitgevoerd en geoefend worden op
verschillende momenten in mijn leven. Menselijk gesproken heb ik blijkbaar
tegenslag nodig om volwassen te worden als gelovige.
Vraag voor deze week: kom ik ooit
zover dat ik er mee klaar ben? Nee, want net zoals de kunstschilder moet
blijven schilderen, de pianist en de gitarist moeten blijven spelen en de
sporters moeten blijven trainen om hun niveau te behouden, mag ik blijven
bidden en mijn vertrouwen op God oefenen. Tegenslag? Een uitdaging!