Op de basisschool had ik in groep 8 een meester die dit regelmatig zei. Hij was van mening dat elke plant, struik, bloem, kruid, gras, mos en boom prachtig was. Elk gewas met z’n eigen kenmerken is ook bijzonder, dat ben ik wel met hem eens. Wij noemen iets onkruid wanneer het groeit op een plek die wij niet wenselijk vinden.
Nu, ca. 24 jaar en 6 huizen verder,
ben ik er achter dat ik een persoon ben voor een mooie tuin met weinig
onderhoud. Buxus, olijfboom, rozen, kruiden, lavendel, witte kiezels (de tuin
van Versailles, maar dan net ietsje kleiner), houten schutting en mooie
tuinmeubelen kan ik buitengewoon appreciëren.
Laat iemand anders maar lekker z’n
gazon maaien, de coniferenhaag snoeien en alle borders ontdoen van dode eenjarige
planten of de –niet zo- winterharde planten en bloemen. Dit heb ik zelf ook 7
jaar gedaan, maar dat is nu afgelopen…
Nu je weet wat ik mooi vind in een
tuin, kun je hieronder lezen hoe mijn tuin er daadwerkelijk bij ligt.
- ca. 1250 kilo kleine kiezels op
anti-worteldoek en staptegels om door de tuin te kunnen lopen.
- een olijfboom(pje) en een
hortensia (beiden in een steigerhouten bloembak van www.wood-ware.nl)
- 3 metalen bakken vol prachtige
lavendel die al ruim 4 jaar mee gaan. 2 à 3x snoeien per jaar en ze komen
steeds opnieuw uit! Bloemen drogen en je hebt er binnen ook nog iets aan.
- een loungestoel en –bank met
daarnaast een hardhouten schutting en een grote witte schuur.
Mooi voor elkaar, dus dacht ik dat
onkruid wieden zo gebeurd zou zijn. Binnen 45 minuten was ik inderdaad klaar. Tót
ik de deur naar het achterpad opendeed :'( .
Ik mag van de dokter niet fietsen en
ga dus vrijwel nooit via de achteruitgang naar buiten. Dit komt ook mede omdat
dit door 2 schuurdeuren met 2 verschillende sloten moet en ik redelijk vaak die
2 sleutels niet paraat heb.
Mensen, wát een oerwoud!!!!!!!!! Paardenbloemen,
brandnetels en vele grassen, planten, bloemen en mossen waarvan de namen mij niet
bekend zijn, tieren welig. Sommige planten zijn bijna net zo groot als ik (1.68
m.).
De buren die hier dagelijks met de
fiets langskomen, hebben mij nooit op deze jungle gewezen en ik heb er
eigenlijk nooit aan gedacht dat dat stukje stoep bij mijn huis hoort. Omdat
mijn schuur over de gehele breedte van de tuin is, kan ik dit ook van binnenuit
niet zien.
Ik woon dan wel niet in Rotterdam, maar
daar wel redelijk om de hoek, dus het motto “niet lullen maar poetsen” kwam bij
mij op. Voor de 3 Nederlanders die deze term niet kennen even een aanvullende
uitleg: “Niet zeuren, maar aan de slag!”
Nu de wortels zoeken en met
handschoenen en grof geschut proberen alles te verwijderen, zodat niet de
wortels afbreken en vervolgens de hele handel weer opnieuw gaat groeien.
3 uur, 4 volle vuilniszakken, 2 paar
handschoenen, een fles cola light, een lijf vol blubberspetters, smerige
kleding en een liter verloren zweet later lijkt de klus geklaard. Het is wel
geen 1 januari, maar mijn goede voornemen is per direct om het achterpad vaker te
bekijken en meteen te handelen indien nodig.
Oh, enne meester Van der Jagt,
vandaag ben ik het eenmalig even met u oneens…
Onkruid
bestaat wel!
