De Poëzieweek is weer begonnen!Poëzie is niet saai en oubollig, maar
springlevend en überhip! Iedereen heeft wel een gedicht of lied dat
aanspreekt om een bepaalde reden. Je hoeft niet alles mooi te vinden om
een poëzieliefhebber te zijn.
Het volgende gedicht is niet van mij, maar al denkend over deze poëzieweek met als thema “verwondering” kwam ik terecht bij dit gedicht van John Donne, een Britse schrijver, dichter en priester die leefde van 1572 tot 1631. In combinatie met het schrijven voor een datingsite en community die gerelateerd is aan alles wat met vissen te maken heeft, met het leren kennen van anderen in de zee van het leven, leek het me dubbel toepasselijk om te schrijven over het feit dat geen mens een eiland is.
Deze tekst gaat dus al heel wat jaartjes mee, maar is nog steeds actueel! Ik heb een voorzichtige poging gedaan om het in het Nederlands te vertalen, maar daar ben ik weer mee gestopt. Het vertalen deed naar mijn mening te veel af aan de sfeer en het gevoel van de originele tekst. Probeer de essentie te grijpen door bewust deze tekst in het Engels te lezen...
No Man Is An Island
No man is an island,
Entire of itself,
Every man is a piece of the continent,
A part of the main.
If a clod be washed away by the sea,
Europe is the less.
As well as if a promontory were.
As well as if a manor of thy friend's
Or of thine own were:
Any man's death diminishes me,
Because I am involved in mankind,
And therefore never send to know for whom the bell tolls;
It tolls for thee.
John Donne
“Geen mens is een eiland” benadrukt naar mijn mening dat iemand áltijd verbinding heeft met zijn of haar omgeving. Al voelt het soms erg alleen, als een eiland in zee ben je hooguit een schiereiland.
Mijn Funky Fish-versie van dit gedicht is dan ook:
Every man is a peninsula!
