* Valentijntje
versus Roosmarijntje *Valentijnsdag komt er aan!
Ben je single en dateloos voor 14-2-2015? Ga met je laptop bij de
brievenbus zitten, zodat je de bergen (anonieme) brieven, kaarten en e-cards ontvangt zodra ze bezorgd worden. Heb
jij zelf iemand iets gestuurd? Leuk! Nu maar wachten op een eventuele reactie…
Hoe staat het
met de liefde zoals je er in je dromen over denkt en hoe is het met de liefde
in de werkelijkheid?
Je kunt dansen en dromen, maar zonder een beetje verstand en realiteitszin lukt het niet.
Een heel lief liedje zegt het allemaal. Het werd al ver vóór mijn geboortejaar
geschreven en gezongen, maar bijna 50 (!) jaar later is het nog net zo
herkenbaar als toen.
Sta jij in het leven zoals Valentijntje of ben je meer als Roosmarijntje? Happy Valentine’s day!
Sta jij in het leven zoals Valentijntje of ben je meer als Roosmarijntje? Happy Valentine’s day!
Valentijntje
Valentijntje, Valentijntje, ziet het leven als een geintje.
Valentijntje doet geen schijntje voor de kost.
Valentijntje houdt van dansen en van lachen en van sjansen.
Valentijntje, ach die leeft er maar op los…
's Morgens gluurt ‘ie door ’t gordijntje, naar de mensen op het pleintje,
want die wachten op het treintje naar hun werk.
Maar da's niets voor Valentijntje, hij zegt: "Werken ondermijnt je,
ik ga wandelen op het pleintje bij de kerk."
In een huisje van dat pleintje woont een meisje: Roosmarijntje.
Valentijntje noemt haar stilletjes een schat!
Met haar donkerbruine lokjes en haar geitenharen sokjes,
is ze 't allerliefste meisje van de stad.
Dikwijls loopt ‘ie met een kleurtje langs haar groengeverfde deurtje.
Maar hij durft het niet te wagen Roosmarijntjes hand te vragen…
Op een dag nam hij een kansje en hij vroeg haar voor een dansje.
En hij stuntelde een beetje toen ‘ie zei:
"Roosmarijntje, hoor eens even, 'k zal je duizend rozen geven,
Roosmarijntje, als je trouwen wilt met mij!"
Valentijntje, Valentijntje, ziet het leven als een geintje.
Valentijntje doet geen schijntje voor de kost.
Valentijntje houdt van dansen en van lachen en van sjansen.
Valentijntje, ach die leeft er maar op los…
's Morgens gluurt ‘ie door ’t gordijntje, naar de mensen op het pleintje,
want die wachten op het treintje naar hun werk.
Maar da's niets voor Valentijntje, hij zegt: "Werken ondermijnt je,
ik ga wandelen op het pleintje bij de kerk."
In een huisje van dat pleintje woont een meisje: Roosmarijntje.
Valentijntje noemt haar stilletjes een schat!
Met haar donkerbruine lokjes en haar geitenharen sokjes,
is ze 't allerliefste meisje van de stad.
Dikwijls loopt ‘ie met een kleurtje langs haar groengeverfde deurtje.
Maar hij durft het niet te wagen Roosmarijntjes hand te vragen…
Op een dag nam hij een kansje en hij vroeg haar voor een dansje.
En hij stuntelde een beetje toen ‘ie zei:
"Roosmarijntje, hoor eens even, 'k zal je duizend rozen geven,
Roosmarijntje, als je trouwen wilt met mij!"
En toen bloosde Roosmarijntje en
toen hoopte Valentijntje
En toen zei ze met een lachje, en toen zei ze: "Ja wat dacht je,
Valentijntje, Valentijntje, heus nu maak je toch een geintje
Valentijntje, ach wat doe je me verdriet.
Duizend rozen wil je geven, maar daar kan ik niet van leven
Valentijntje, zonder centjes gaat het niet."
Valentijn heeft toen begrepen, deze keer ging er iets mis.
En wanneer je nu wilt weten wat het eind van 't liedje is…
Gluur dan 's morgens door ’t gordijntje, want dan komt dat Valentijntje
uit het huisje op het pleintje bij de kerk.
Kust z'n vrouwtje Roosmarijntje en z'n hele kleine kleintje,
en dan stapt ‘ie op het treintje naar z’n werk.
En toen zei ze met een lachje, en toen zei ze: "Ja wat dacht je,
Valentijntje, Valentijntje, heus nu maak je toch een geintje
Valentijntje, ach wat doe je me verdriet.
Duizend rozen wil je geven, maar daar kan ik niet van leven
Valentijntje, zonder centjes gaat het niet."
Valentijn heeft toen begrepen, deze keer ging er iets mis.
En wanneer je nu wilt weten wat het eind van 't liedje is…
Gluur dan 's morgens door ’t gordijntje, want dan komt dat Valentijntje
uit het huisje op het pleintje bij de kerk.
Kust z'n vrouwtje Roosmarijntje en z'n hele kleine kleintje,
en dan stapt ‘ie op het treintje naar z’n werk.
Tekst en muziek: Elly Nieman©
1966, album “Vreemde vogels”
1966, album “Vreemde vogels”
