Vaderdag

 

De 3e zondag in juni is het vaderdag. Iedereen zal dit op z’n eigen manier wèl of niet invullen. Je kunt langsgaan bij vader, zelf die papa zijn of niet langsgaan bij pa omdat dit niet mogelijk of gewenst is.
Zoals al jaren min of meer als standaardidee geldt, is dat pa gelukkig wordt van tekeningen, sokken, stropdassen, boeken en aftershaves, dus laat ze ook nu maar doorkomen!
Wanneer je niet bij je vader langs gaat, misschien omdat hij al overleden is, misschien omdat jullie om een bepaalde reden geen contact meer hebben, misschien omdat je niet weet waar hij is, of misschien zelfs omdat je niet weet wie het is, zou het zomaar kunnen dat vaderdag een beetje gevoelig ligt in jouw leven.

Ik heb het geluk dat mijn vader er nog is. We hebben een goede band, hij is lief, hij zorgt voor me als dat nodig is, we hebben op z’n tijd een goed gesprek en  lol met elkaar.
Maar…  wat doe je met vaderdag? Hoe zet je papa eens extra in het zonnetje? Op de een of andere manier lukt het me met moederdag een stuk beter om iets te verzinnen. ;-)
De gesprekken die ik met mijn vader heb, gaan regelmatig over geloven, over omgaan met mensen, over hoe je  je leven kunt leven met God die je leidt. God is Degene bij Wie je terecht kunt, Die je kunt danken, Die er voor je is en Degene die meer van je houdt dan menselijk gezien mogelijk zou zijn.
Of jij gelooft en hoe je gelooft is natuurlijk heel persoonlijk, maar voor mij is God een Vader. Dichtbij, met Zijn liefde, hoe ik mijn leven ook leef. Hij gaf Zijn Zoon, dus als Hij mijn Vader is, is Jezus dan mijn grote broer? Bijzonder…

Denk er eens over na; als je wilt, kan het ook voor jou elke dag Vaderdag zijn…!