Je hebt wel L E F *!

Je hebt wel  L E F *!

* Liberté
* Egalité
* Fraternité 

De zin “Je suis Charlie” lijkt momenteel de krant, de televisie en de social media te beheersen. Verwerkt in verschillende cartoons betuigen tekenaars wereldwijd hun medeleven.
Ik kan me haast niet voorstellen dat iemand zelfs het kleinste beetje informatie over de gepleegde aanslag op de medewerkers van een satirisch tijdschrift van afgelopen woensdag in Parijs gemist heeft.
  

Terwijl ik dit schrijf, strijden heel veel verschillende gedachten om een prominente plaats in mijn hoofd. De eerste gedachte óf ik überhaupt wel hierover zou schrijven heb ik inmiddels geparkeerd. Dat er zoveel over te doen is in Parijs, in Frankrijk en wereldwijd geeft al aan dat sommige zaken niet te negeren zijn, hoe vaak er al over gepraat, getekend en geschreven is.

Wanneer deze column geplaatst wordt, is er hoogstwaarschijnlijk al weer veel nieuwe informatie bekend waar ik nu nog niets van weet… Ik zal mij om die reden dan ook niet wagen aan het weergeven van feiten, omdat deze misschien inmiddels verouderd, onvolledig of achterhaald zijn.

Wanneer jij met alle overtuiging gelooft, kan het je diep raken wanneer iemand, op welke manier dan ook, jouw God in twijfel trekt of belachelijk maakt! Maar hoe gevoelig je ook geraakt bent door beledigingen en smaad, satire beantwoorden met de dood gaat mijn begrip te boven.
'Allahu Akbar' ('God is groot') roepen wanneer jij medemensen om het leven brengt, snap ik niet.

Ik probeer geen oordeel uit te spreken, maar beschrijf hier mijn opperste verbazing, schrik, ontzetting, onbegrip, verdriet en eigen mening. Wanneer jij er anders over denkt, zal ik dat moeten respecteren, maar mijn persoonlijke mening zal hierdoor niet veranderen en ik zal het gebruiken van geweld niet ineens wel gaan begrijpen…

In Frankrijk staat hoog in het vaandel “Liberté, Egalité, Fraternité”. Dit betekent “vrijheid, gelijkheid, broederschap”.
Op dit moment is daar niet overal iets van te zien, want waar is de vrijheid van meningsuiting als er doden vallen, waar is de gelijkheid tussen mensen en is er wel te spreken over broederschap in deze situatie?

Staan we oog in oog om het gesprek aan te gaan of wordt het juist oog óm oog en wijzen we als kleine kinderen naar elkaar:

“Ja, maar hij begon…!” “Ja, maar wat hij doet is erger…!”

Ik probeer het niet te bagatelliseren door het zo te omschrijven, maar een manier te vinden om het met een voorbeeld te kunnen verwoorden.

Gelijk hebben en gelijk krijgen kan enorm verschillen. Want wint degene die werkelijk gelijk heeft, of wint degene die de grootste mond heeft en de meeste dreiging uit? In dit geval zijn er sowieso geen winnaars, want belediging, hoon en smaad staan hier tegenover geweld en dood. En wat is eigenlijk dé waarheid? Dat wat jij als de waarheid ziet, is heel subjectief en zal per persoon verschillen, maar persoonlijk kan ik me niet voorstellen dat geweld hoe dan ook een antwoord kan zijn op welke waarheid of mening dan ook.

Misschien ben ik erg direct, maar ik weet niet hoe ik het anders moet uiten: het spreekwoord zegt “vergissen is menselijk”. Maar is satire dan dodelijk? Gelukkig is vergeven Goddelijk!

 Ik begrijp er niets van en ben dan ook dankbaar dat ik mijn vragen, verdriet en zorgen bij  God, de Vader mag neerleggen…

Nadenker van de dag:

“Leven is het meervoud van LEF!” (met dank aan “Loesje”)