Waarom willen mensen zo graag haantje de voorste zijn?
Kijk maar eens goed rond. Je ziet het overal. In de supermarkt proberen pinnige
dames, quasibekakte studenten en gehaaste vaders stiekem voor te dringen als je
even niet oplet en vlak ook zeker de wachtrijen voor attracties in pretparken
en de kaartverkoop voor bioscopen, festivals en concerten niet uit!
In sommige situaties kan ik me best voorstellen dat iemand
gebruik probeert te maken van de onoplettendheid van een ander om zo wat tijd
te besparen. Er zijn echter situaties waar dit voorpiepgedag niets
oplevert. Neem bijvoorbeeld het vliegtuig. Als je wel eens gevlogen hebt,
weet je dat er op je ticket staat dat je 30 minuten voordat het vliegtuig
vertrekt kan gaan boarden. Vaak staat de helft van de passagiers al ruim voor die
tijd lichtelijk geïrriteerd in de rij om het vliegtuig te kunnen betreden. Stel
dat ze de vlucht missen! Eenmaal door de controle sta je vaak nog te wachten in
de slurf en daarna in het gangpad op je voorgangers die alle spullen in de
bagageruimten proberen te proppen. Op je ticket staat een stoelnummer, dus je
plaats is ook al bepaald. Waarom dan zo ongeduldig om als eerste in het
vliegtuig te zitten? Je kunt de hele weg nog zitten, loop lekker een rondje,
shop even of neem iets te drinken.
Bij het verlaten van datzelfde vliegtuig zijn mensen net
zo ongeduldig. Zodra het lampje van de stoelriemen dooft, staat de helft
van de passagiers al op om hun handbagage uit de ruimten boven zich te halen.
De personen van de eerste rijen lopen het vliegtuig uit, gevolgd door de rijen
daarna. Krab jezelf eens op je achterhoofd en denk logisch na: Als je op stoel 97B zit,
heeft het dan nut om meteen uit je stoel te schieten als het vliegtuig stil
staat? Rij 1 tot en met 96 zullen namelijk tóch voor jou het vliegtuig
verlaten.
Blijkbaar zit ongeduld in de mens en
moet juist geduld geoefend worden. Waar komt al dit gedrang en geduw vandaan en
wat winnen we ermee? Winkelrijen
en vliegtuigen kunnen je trainen om je geduld in alle dagelijkse en niet zo
dagelijkse momenten te bewaren.
Geef je er aan over dat je gemiddeld enkele dagen per jaar
verspilt aan wachten. Laat sommige dingen maar gewoon gebeuren. Dat maakt het
leven minder stressvol en veel aangenamer. Geniet van het moment en van de
mensen om je heen! Niets is leuker dan mensen kijken. Mensen en hun nukken zijn
uitermate interessant. Vooral als ze ongeduldig zijn.
Ik ben vandaag
“kipje de achterste”… Jij ook?
